عنوان : الگوپذیری منتظران از یاران امام حسین (علیه‏السلام)

پژوهشگر :فاطمه شهروزنسب

تابستان 1392

چکیده

نوشته‌ي حاضر با عنوان الگوپذیری منتظران از ویژگی های یاران امام حسین (عليه‌السلام)، بررسي تحليلي صفات و ويژگي‌هاي برجسته‌ي ياران امام حسین (عليه‌السلام)، مبحث الگوپذیری و ویژگی ها و وظایف منتظران در عصر حاضر مي‌باشد. هدف از بيان صفات ياران سيدالشهداء (عليه‌السلام) ارائه‌ي الگوهاي واقعي است تا منتظران عصر غيبت، آنان كه خواهان ظهور حضرت ولي عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مي‌باشند، در خودسازي‌هاي فردي و اجتماعي خويش از آن بهره جسته و ايشان نيز آفريننده‌ي عاشورايي زيبا در پايان تاريخ باشند.
انتظار یک حالت درونی است که چیزی جز آثار آن قابل مشاهده نیست؛ و مهم ترین اثر انتظار آمادگی برای استقبال از محبوبی است که انتظارش می رود. همین انتظار است که عالی ترین انگیزه سوق بشر به راه کمال، جمال، رشد و تعالی است. این اعتقاد که ریشه در اعماق فرهنگ اصیل اسلامی دارد در «قرآن و سنّت» نیز بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. امّا شخص منتظر در این راستا نیاز به الگو و یا الگو هایی دارد، زیرا بخش مهمی از آنچه هر فرد یاد می گیرد از طریق الگوگیری است.
مدل سازی یا الگوپذیری راهی مؤثر برای شکل¬دهی رفتار و تفکّر تعریف شده است. در واقع به حکم آفرینش در نهاد هر انسانی الگوپذیری به ودیعه گذاشته شده است و هر کس می‏کوشد به نوعی از شخصیّت‏هایی که در اندیشه‏ی او بزرگ و کامل هستند، پیروی کند. لذا افراد و یا اشخاصی الگو قرار گرفته¬اند که در طول تاریخ بی¬نظیر و یا کم نظیرند که آنان همان یاران امام حسین (عليه‌السلام) هستند.
صفات ياران اباعبدالله (عليه‌السلام) معيارهايي را در اختيار ما قرار مي‌دهند تا با كمك آنان خود را محك زده و با پياده كردن هر يك از شرايط، خود را براي قيام جهاني و روز پرشكوه ظهور آماده‌تر سازيم. اینکه بدانیم آنان تا چه درجاتی از وفا، شجاعت، صبوری، تولّی و تبرّی، و… رسیده¬اند تا سرفصل بهترین الگوهای ما قرار گیرند. زیرا باید گفت منتظران علاوه بر ویژگی¬هایی که برای آنان شمرده شده وظایفی دارند که اگر در طی انجام آنها الگوی خویش را یاران امام حسین (عليه‌السلام) قرار داده و طبق آنان عمل کنند، قطعاً به رأس قله سعادت در سایه وجود مبارک حضرتش خواهند رسید.

کلیدواژه : امام، الگو، اسوه، انتظار، یاران

عنوان پژوهش : تاثیر علوم اسلامي بر رشد فرهنگ جامعه

پژوهشگر: نصرت دلفی پور

پاییز1391

چکیده

فرهنگ اجتماعي بسترساز غالب تصميم سازي ها، تصويب قوانين و تصميم گيري‌هاست و به واسطه‌ي مكانيزم هاي خاص خود روي فرآيندهاي سياست گذاري، برنامه ريزي و اقدامات اجتماعي تأثير مي نهد، در حقيقت، خواست و طلب اجتماعي، كه خاستگاه آن فرهنگ اجتماعي مي باشد، هدف‌ساز و نظام دهنده روابط اجتماعي مي باشد. علوم ديني نقش هدايت و رهبري اجتماع و جامعه را به صورت يك فرايند و جريان تاريخ‌مند برعهده داشته و پيامبراني براي اين امر مهم برانگيخته شده اند تا افزون بر آموزش آموزه هاي ديني، مردم وظيفه مي يابند كه قانون هاي اجتماعي دين را اجرا كنند تا جامعه سروسامان گيرد. براي علوم اسلامي، قلمروهاي اصلي و كلان بيان شده كه در چهار حوزه‌ي، روش شناسي تفسير متون ديني، روش شناسي احياي معرفت ديني، روش شناسي شناخت دين، روش شناسي علوم اسلامي، را مي توان جست و جو كرد.
سير تكامل علوم ديني در حوزه فرهنگ نشان از همگرايي دين، فرهنگ و تمدن دارد. و در طول تاريخ اين همگرايي، عميق تر و بيشتر شده است.
مي توان با به كارگيري و اجراي علوم اسلامي در سطوح مختلف فرهنگ جامعه، حيات مادي و معنوي جامعه بشري را رونق بخشيده و فرصت هاي فرهنگي را افزايش داد. و هويت ملي و مذهبي را تقويت نمود.
كليدواژه: علوم اسلامي، رشد، فرهنگ، جامعه